Czym jest więź noworodka z matką?

Przez dziewięć miesięcy trwania ciąży w łonie matki rozwija się maleńki człowiek. W tym czasie mama i dziecko są razem 24 godziny na dobę i choć jest ich dwoje, to funkcjonują jak jeden organizm. Po urodzeniu, choć matka i dziecko stają się dwiema fizjologicznie odrębnymi istotami, nadal żyją tak, jak gdyby pępowina nigdy nie została przecięta. Zaraz po porodzie mama otoczy maleństwo opieką, będzie je karmić, pielęgnować i czuwać nad jego bezpieczeństwem.

Człowiek przychodzi na świat całkowicie niezdolny do samodzielnego życia. Jego dalszy rozwój zależny jest od opieki jaką otoczą go osoby dorosłe, zwłaszcza matka. Dzięki relacji z matką dziecko utrzymuje się przy życiu oraz otrzymuje wyposażenie od którego będą zależały przyszłe relacje z innymi ludźmi w jego dalszym życiu. Niemowlę przychodzi na świat z wrodzoną tendencją do szukania związku z osobą, która stanie się mu najbliższa. Pierwotną potrzebą dziecka zaraz po przyjściu na świat jest nawiązanie kontaktu z matką.

O więzi między matką a noworodkiem zaczęto mówić, kiedy dwaj amerykańscy badacze M. Klaus i J. Kennell zaprezentowali swoją koncepcję tworzenia się tej relacji w wyniku wczesnego kontaktu skóra do skóry zaraz po porodzie. Badacze zaobserwowali, że u ludzi tak samo jak u innych ssaków bezpośrednio po narodzinach potomstwa występuje trwający kilkadziesiąt minut okres w którym oksytocyna we krwi matki osiąga najwyższy poziom wpływając na rodzenie się uczuć miłości macierzyńskiej.

Po porodzie oksytocyna wydziela się w trakcie karmienia piersią. Wywołuje wypływanie mleka, a jednocześnie powoduje obkurczanie się matczynej macicy. Zauważono, że noworodek posiada wewnętrzny instynkt, który każe mu szukać matczynej brodawki i ssać pierś w tym samym czasie, kiedy matka jest najbardziej wrażliwa na dotyk dziecka i wykazuje wobec niego opiekuńcze zachowania.

Jednak to już w trzecim trymestrze ciąży płód „rejestruje” matkę. Czyli słyszy ją, odczuwa fizycznie ruchy i jest biochemicznie wrażliwy na mamine stany emocjonalne. Od chwili narodzin noworodek jest już fizjologicznie odrębną istotą, ale potrafi rozróżnić głos własnej matki. Mimo tego, że zmysł wzroku nie funkcjonuje jeszcze najlepiej, jest w stanie widzieć mamę z odległości około 25 cm.

We wczesnym okresie niemowlęctwa szybko powstaje przywiązanie noworodka do matki. Coraz bardziej widoczna staje się zależność stanu emocjonalnego niemowlęcia od sygnałów docierających do niego przez doznania węchowe, dotykowe i kinestetyczne informujące o znajdowaniu się w pobliżu matki. Zaspokojenie potrzeb dziecka wywołuje wyraźną zmianę w jego stanie emocjonalnym objawiającym się przez uspokojenie i uśmiech.

Zwiázek noworodka z matká umacnia łączącą ich wzajemna więź. Obecność matki wpływa na zachowanie dobrostanu noworodka na poziomie fizjologicznym i psychicznym. Kontakt z matką zapewnia bezpieczeństwo i dobre samopoczucie, którego nie można zastąpić tylko samym zaspokojeniem potrzeb. To pełna miłości obecność matki jest najsilniejszym regulatorem życia nowego człowieka.

Noworodkowi potrzebna jest obecność matki. Maleństwo pragnie, by mama je widziała i podziwiała. Dziecko pragnie zobaczyć w oczach matki, jakie jest cudowne i wyjątkowe. To pcha go do rozwoju! Dlatego matka jest dawczynią życia w sensie głębszym niż w samym tylko aspekcie biologicznym.

Jeżeli spodobał Ci się ten artykuł – udostępnij go dalej.
Na fan page’u na facebook’u dzieje się dużo więcej i z dużą dawką humoru. Wpadnij do nas!
Zapraszamy również do zapisania się na nasz newsletter.
Chcesz porozmawiać z innymi rodzicami bliźniaków i wieloraczków? Zapraszamy na forum!
Jeśli chcesz podzielić się swoją historią, opinią, doświadczeniem na łamach portalu, napisz do nas: kontakt@multirodzice.pl
W jakiejkolwiek innej sprawie – pisz również! Jesteśmy tu po to by porozmawiać, czasami ponarzekać, ale najczęściej się wspólnie pośmiać.
Będzie nam miło, jeśli dasz znać znajomym o multiRodzicach. Sharing is caring!