Kontynuując rozważania z cyklu Dziecięce wady postawy: charakterystyka i ćwiczenia dobijamy do poważnego schorzenia, jakim niewątpliwie jest skolioza. Zanim przejdę do powyższego tematu, chciałbym poświęcić kilka słów na temat przyczyn powstawania wad postawy. W fachowej literaturze podzielono je na kilka grup, jednak upraszczając skomplikowane, chciałbym wyróżnić dwa najpoważniejsze czynniki ich powstawania:
- przyczyny w organizmie dziecka – przychodzi ono na świat z wadą wrodzoną kości lub mięśni, albo po przebytych chorobach we wczesnym okresie rozwoju. Mówimy o dziecku z wadami słuchu i wzroku, które w sposób nawykowy przyjmuje nieprawidłową postawę, ponieważ ułatwia mu ona życie. Kolejnym czynnikiem w tej grupie jest stan psychiczny dziecka, czyli sposób w jaki przeżywa emocje, np. dziecko, które się wstydzi będzie zgarbione.
- przyczyny zewnętrzne (związane z nieprawidłowymi warunkami i trybem życia) – przy występowaniu wad postawy u dzieci dominują czynniki środowiskowe, przede wszystkim:
- błędy dietetyczne,
- niedożywienie,
- przekarmienie,
- mała aktywność fizyczna,
- zbyt długie siedzenie w jednej pozycji,
- źle dobrane meble,
- ciężki plecak,
- nieprawidłowe postępowanie opiekunów w okresie rozwoju ruchowego, np. zbyt szybka nauka chodzenia, stawianie dziecka w chodziku, pomaganie w utrzymaniu pozycji stojącej,
- wkładanie dziecku na nogi bucików w momencie, gdy jeszcze nie potrafi chodzić.
Skolioza jest to najpoważniejsze schorzenie wieku rozwojowego, które polega na wielopłaszczyznowym skrzywieniu kręgosłupa [Leszek Tajchman – Wady postawy u dzieci]. Skolioza jest więc wygięciem kręgosłupa w bok.
Charakterystyczne cechy skoliozy kręgosłupa
- krzywo biegnąca linia kręgosłupa,
- nierówne ustawienie barków, łopatek, miednicy,
- skośne ustawienie głowy i skrócenie kończyn w wyniku nieprawidłowego ustawienia miednicy.
Skutkiem skoliozy w organizmie dziecka może być powstanie problemów z narządem ruchu, układem oddychania, układem krążenia, a także właściwą pracą narządów wewnętrznych.
W przypadku skoliozy ćwiczenia korekcyjne zalecane są tylko w przypadku mało zaawansowanej wady. W cięższych przypadkach niezbędne jest działanie rehabilitacyjne, bądź operacyjne. Jeżeli zauważasz u dziecka boczne skrzywienie kręgosłupa w każdym przypadku skonsultuj się z fizjoterapeutą, który dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń w zależności od stopnia zaawansowania wady, albo skieruje do odpowiedniego lekarza – specjalisty.
Do tej pory w cyklu Dziecięce wady postawy: charakterystyka i ćwiczenia zostały poruszone następujące tematy:
- plecy okrągłe,
- plecy wklęsłe,
- plecy okrągło-wklęsłe,
- plecy płaskie,
- skolioza (boczne skrzywienie kręgosłupa).
CDN.
- Jeżeli spodobał Ci się ten artykuł – udostępnij go dalej!
- Na fan page’u na facebooku dzieje się dużo więcej i z dużą dawką humoru. Wpadnij do nas!
- Chcesz porozmawiać z innymi rodzicami? Zapraszamy do zamkniętej grupy na facebooku!
- Jeśli chcesz podzielić się swoją historią, opinią, doświadczeniem na łamach portalu, napisz do nas: kontakt@multirodzice.pl
- Będzie nam miło, jeśli dasz znać znajomym o multiRodzicach. Sharing is caring!
Ostatnio zauważyłam u swojego synka skrzywienie pleców w kształcie litery s i bardzo się tym martwię. Podejrzewam, że to przez to, że nosi za ciężki plecak. Jest w 1 klasie i wcześniej nie zauważyłam u niego takich problemów. Zaczęłam szukac jakiś informacji na ten temat w Internecie. Planuję też wizytę u lekarza. To chyba rozsądne rozwiązanie. Jestem z pzń i widziałam broszurę Certusa na temat leczenia chorób kręgosłupa i wyglądała bardzo profesjonalnie. Zastanawiam się czy powinnam iść od razu do specjalisty czy najpierw do lekarza pierwszego kontaktu?
Wszystko tak na prawdę rozbija się o finanse. Lekarz pierwszego kontaktu ma „moc” wypisania skierowania do specjalisty z NFZ – więc za darmo. Jeśli jednak zależy Pani na czasie (bo z NFZ-tem różnie bywa) to proponuję wizytę prywatną – odpłatną.